O famosisimo guerrilleiro antifranquista galego.

Benigno Andrade García (Mesia, A Coruña, 22 de outubro de 1908 - A Coruña, 07 de agosto de 1952), máis coñecido como Foucellas,  foi un famoso guerrilleiro anarquista español.
Naceu en Foucellas , que tivo lugar alcume , na parroquia de Cabrui ( Mesia , A Coruña, Galicia). El frecuentou a escola primaria na cidade e moi novo,  traballou no campo. Máis tarde, mudouse para Leon para traballar nas minas de carbón de Fabero , en Ponferrada.
Casado con María Pérez, tivo dous fillos, Josefa e Sergio . A súa esposa traballaba na casa do médico local , Manuel Calvelo , que, xunto coa súa muller Isabel Ríos Lazcano dirixido a célula comunista chamado Curtis Republicano Sociedade Radio en Curtis Comunista , que simpatizaba con Foucellas .
Despois afiliado á CNT, a eclosión da Guerra Civil alistar -se no título dunha columna de La Coruña , para reunirse coa cidade e asumir a agrupación de golpe , el volveu para Curtis. El participou dunha busca de armas e outros dinamita na estación de tren e Teixeiro , temendo represalias dos sectores fascistas , comezou a montar. Durante a guerra estaba doente con difteria e pasou convalecente e escondido en varios lugares no Concello.Recuperado e aínda non activamente demandado pola Garda Civil, asumiu, ao redor do ano 1941, un grupo guerrilleiro ( maquis ) actuando principalmente en Sobrado e Arzúa formado principalmente por fuxitivos prisioneiros republicanos Batallóns de castigo disciplinario que existía naquela época en Galicia.
El logo adquiriu a reputación de ter un nariz para evitar emboscadas , viñeron das actividades de "espía" a irmá Consuelo , que traballou na sede da Garda Civil . En 1943 o grupo pasou Freijo Tenente Lugo, actuando principalmente na zona de Curtis . Ferido pola súa propia arma fortuitamente en marzo de 1943 , foi trasladado a Coruña, onde é operado baixo un nome falso no Sanatorio San Nicolás , situada na Praza de Vigo. A súa ousadía era tanta que , durante a súa convalecencia asistiu a partidos do Depor , xa que era seguidor do seu porteiro, Acuña. En 1945 ,se lle atrivue a morte do  Garda Civil  Manuel Bello en Curtis .
En 1947 volveu á montaña , aínda que a súa actividade comeza a declinar , como moitos dos seus compañeiros soldados mortos en emboscadas e enfrontamentos . En abril deste ano trasladouse a Pontevedra como xefe da Fifth Group. En outubro de 1949 escapa da emboscada tendida a Riqueche por parte da Garda Civil , xefe do destacamento Cortizas .
Nos anos 50 e 51 , os destacamentos da guerrilla xa esgotados, mudouse para a zona de Betanzos , na compañía de Manuel Villar, Manolito , que actuou como único enlace. O 9 de marzo de 1952, foi detido en Costa da páxina, Oza Ríos , obtendo mortos e outro guerrilleiro Manolito ea Garda Civil Cesáreo Ten, e Benigno ferido na perna.
Terriblemente torturada pola Garda Civil, confesou a axuda que lle dera moitos alcaldes dereitistas na área. Foi xulgado por corte marcial o 26 de xuño de 1952 e condenado á morte, sentenza executada o 7 de agosto do mesmo ano , na prisión da Coruña , polo garrote e ser enterrado nunha fosa común no cemiterio de San Amaro.
A vida de Benigno Andrade está escurecida pola lenda forxada polo pobo, que atribuíron todo tipo de actos, na medida en que os guerrilleiros galegos foron chamados " Foucellas " en xeral. El atribuíu moitas performances, aínda que é certo que moitos criminais e bandidos comúns culparon Foucellas dos seus crimes, por mor da súa gran fama.

Aqui vos deixo un video do acto homenaxe a Foucellas no seu pobo.

Rebeldía Castrista

A min en especial esa palabra, Rebeldía non me di nada, etimoloxicamente esa palabra significa: Condición o carácter de rebelde (que no se sujeta a cierta autoridad), pero xa que teño que facer algo respecto a iso e encima unilo con Galicia só se me ven a mente tras moito investigar Fidel Castro...
Vos diredes pero se Fidel Castro é Cubano, non ten iso nada que ver con Galicia e si en efecto él é cubano, pero ten raices Galegas posto que seu pai Anxo Castro Argiz naceu en Láncara(Lugo) unha zona rural do sur este de Lugo cerca de Becerreá, pois ben Anxo Castro era un campesiño galego que emigrou a cuba a combatir co exército español contra os cubanos, trala fin da guerra foi repatriado pero aló por 1905 podeu volver a isla convertindose nun rico terrateniente, o que é a vida rapaces, loitou contra os cubanos o pai do revolucionario cubano por excelencia Fidel Castro. Pois este homiño tan patriota español casouse cunha mestra de Birán onde el traballaba, e tivo cinco fillos. Anos mais tarde decidiu contratar a inmigrantes españois en Cuba e unha das mulleres Lina Ruz González a que convertiu na sua cociñeira e que tiña 19 anos cando el tiña 47, casouse con ela cando morreu a sua muller e tivo dous fillos Fidel e Raul Castro, e dicir estos dous comunistas son fillos de nai e pai españois. Anxo Castro finou en 1956 en Biran a causa dunha emorraxia intestinal na praia das coloradas os 80 anos, pois ben dito esto quedome asombrado o saber que o actual mandatario cubano Raul Castro é fillo dun español, e que o maior rebelde e revolucionario e politico cubano Fidel Castro e tamen o fillo de este home, sen dubida os tres tiñan pensamentos moi distintos, e o mesmo tempo parexos.

Mauriz Ferro / Diaz Diaz

Roberto Mauriz Ferro ( 2-10-1931 ) nacido en Cuba, fillo de pais cubanos si ese é o meu avó materno e ademais o meu padriño, meu avó veu cara a Galicia no ano 1936 con só 5 anos de idade, tivo que vir nun longo viaxe en barco cruzando o atlántico viaxe que lle levou bastante tempo.
En verdade só vos podo falar del de poucas cousas que me foi contando porque nunca lle preguntei como foi a súa vida de xoven ainda que teño algún documento de él, agora arrepintome porque finou o ( 30-9-2011 ) no na residencia de catabois en Ferrol, esto quere dicir que xa non lle podo preguntar por a súa vida para este traballo pero malia a iso vouvos contar algunhas cousiñas...

Meu avó Roberto, coñeceu a miña avoa Mercedes Diaz Diaz (2-4-1936)  finou o dia (14-1-2002) os anos 50 nunha festa en Cerdido, estivo moitos anos de noivazgo con ela ainda sabendo que ela tiña unha enfermidade crónica nun pulmón e tiña que ter algunhas precaucións, casaronse na década de 1960 en San Martiño do Couto, viviron toda a súa vida na mesma casa na rúa Cornido no Couto, esa casa que antes era dos pais da miña avoa e que quedou para eles e que manteño eu o día de hoxe, miña avoa traballaba na horta, acordome que meu avo comezou a boxear para gañar diñeiro para comer nos anos 50 e mesmo chegou a loitar co que mais tarde seria campeon galego de boxeo José González Dopico, cando o deixou e puido ter un traballo mellor traballou para Ceramicas onde gañaba creo recordar 100 pesetas, no ano 1975 entrou a traballar en Astano coma soldador e alí permaneceu traballando ata o seu retiro. Meu avó foi unha persona que eu estrano moito posto que estiven moi pegado a él dende sempre, incluso viviu conmigo na miña casa bastantes anos.

Miña avoa pola súa parte deixou viuvo a meu avó no ano 2003 cando finou, a súa historia e curiosa porque un medico privado bastante coñecido e sen titulacion que exercia en Piñeiros recetoulle un medicamento que non podía tomar e levouna a morrer, o día seguinte de enterarse que habia morto foi a casa dela e pediulle ese medicamento o meu avó quen moi inxenuo llo deu e cerrou a consulta foise de Piñeiros e xamáis o volvimos a ver, da miña avoa se bastante menos debido a que morreu cando eu era moi pequeno , e ademais nunca tiven tan boa relación coma co meu avó ... unha magoa

Esquela virtual que atopei de meu avó Roberto.

Eu indignado.

Hoxe día 25 de Febreiro de 2014, é un día triste para min, posto que presenciei unha cousa que presenciei moitas veces pero xamais fixome quedarme pensando coma hoxe e que está ahi en calquer recuncho diante de todo o mundo. Hoxe despois do meu exame de Literatura a segunda hora, propúxenme sair do instituto para airearme un pouco polo centro de Ferrol e estirar as pernas que non está nada mal de vez en cando... Pois ben, indo cara a praza de Armas cruzeime polo camiño a 4 sen teito pedindo diñeiro polas esquiñas pasando frío e mollandose, eu sintoo moito non recrimino a xente o non darlles unha axuda porque eu tampouco o fago, e non o fago primeiramente porque tampouco vou sobrado de recursos economicos e coma min miles de persoas, e mais en ferrol co paro que existe aqui ultimamente, pero o que si recrimino é que a xente non loite por axudarlles, xa que non só e axudar a un sen teito calquera senón que o día de maña poden estar axudandose a si mesmos porque nunca se sabe o que nos depara o futuro e eso fixome pensar e fixome pensar moito en como o imos a arranxar isto e como imos loitar? Pois ben loitemos contra este capitalismo e estas promesas incumpridas do goberno actual, pero que non só é este goberno esque calquera que manda son corruptos, de verdade non hai ningun partido nin xefe que pense de verdade no seu estado e no seu pais antes de pensar no seu beneficio propio economico?. Eu vexo cada vez mais novas de politicos que roubaron diñeiro, novas de xente que vai a carcel por roubar alimentos nun super e banqueiros e xente importante que rouba millons de diñeiro da xente de a pie sigue as suas anchas pola rúa, que os bancos cada vez axudan mais a xente,  bueno, axudar non, quero dicir que lles concede créditos a xente créditos que teñen que devolver cos seus intereses pero eu penso, se hai diñeiro para salvar os bancos, por que non hai diñeiro para salvar a todala xente que esta sin un teito habendo miles de pisos e casas na nosa comarca deshabitados e pudrindo?, en serio non pode o noso goberno tan sequera deixarlles entrar nalgún sitio con teito?, eu rio por non chorar cando vexo xente que entra de ocupa nalgunha casa so para refuxiarse esa persoa e a súa familia e a policía sacanos de mala maneira e incluso múltanos... Como queren que paguen ese diñeiro da multa se nen sequera teñen para comer? o que estamos vivindo é de tolos, isto e todo un sen sentido que a min persoalmente cada día deixame mais alucinado a verdade eu creo que para estas inxustizas o maior rebelde que hai son eu porque cando algo pareceme mal o digo e non me calo, e creo que a unica maneira que teño para arranxar esto pola miña parte e ter ben pensado que ningun dos gobernos punteiros merece meu voto nas próximas eleccións, e espero que moita xente coma min se rebele e deixe de dicir coma os meus amigos eu non voto total meu voto non vai cambiar nada, pois ben eso nunca se sabe, iso si sabedeo, co meu voto non contedes.

Onde imos a parar?

O acto mais rebelde que recordo así sen pensar moito é o que me pasou onte, xa que e o que está mais cerca do meu presente, pois ben... Estaba eu tan tranquilo vendo un partido de futbol sala cando de repente, o Whats app deixou de funcionar... Algo nada tráxico para min, posto que podo sobrevivir perfectamente sen el pero dinme cousa dunha cousa no descanso, victima do aburrimento abrin unha famosa e moi utilizada rede social chamada Twitter, pois ben, só habia xente queixandose e rebelandose en contra do whats app buscando coma tola outra alternativa e incluso chegou a ser "Trending topic" , isto sinceramente pareceme moi moi triste. Pareceme realmente vergoñento e triste que en tempos coma este no que estamos politicamente retrocedendo debido a que estos tempos cada vez vamos mais cara atras a volta o franquismo debido a que xa non contan coa opinión da xente este goberno de dereitas, a xente xoven coma min que ten que loitar polo seu futuro que xa non somos nenos, so estén preocupados por se lles funciona o Whats app, mulleres que enfadaronse mais onte polo do whats app que pola nova lei do aborto, cando se eu fose muller revelariame (e ainda sendo home revelome) contra a ultima lei do aborto que para nada comprendo, porque o que nos veñen a decir é que a muller xa non ten nin dereito a decidir sobre o seu corpo...
Esta historia pareceme moi triste de verdade, cara onde imos así?.